Wie bepaalt wat kunst is?

“Wetenschap probeert te verklaren. Kunst doet dat niet. In de kunst gaat het niet om verklaringen, maar om inspiratie. Kunst is er om mensen te laten begrijpen in wat voor prachtige wereld wij leven”

“In de kunst verenigen zich hand, hoofd en hart van de mens”

“je gebruikt een spiegel om je gezicht te zien en kunstwerken om je ziel te zien”

“De juiste gemoedstoestand voor scheppend werk wordt gekenmerkt door regelmaat, bescheidenheid, bestendigheid en volharding”

Uit ‘Kunstenaars over kunst’, uitspraken verzameld door Arjen F. de Groot

Over mijn werk

Ik maak moderne, abstracte beelden in lichte en aardse kleuren die variëren van fragiel tot massief. En ik werk met verschillende soorten steen zoals marmer, serpentijn en albast en zo maak ik al hakkend, vijlend en schurend bijzondere beelden. Terugkerende thema’s zijn: het vrouwenlichaam, relaties en geborgenheid.

Ik heb bij verschillende kunstenaars gewerkt. Zij stimuleren mij om andere wegen te bewandelen en hun deskundige en kritische blikken zorgen ervoor dat ik mijn grenzen blijf verleggen. Ik vind het inspirerend om samen met andere kunstenaars een expositie te organiseren op verschillende locaties.

Hoe ontstaat een beeld

Door te boetseren met klei of te tekenen op papier ontstaan vaak spontaan ideeën voor een beeld. Dan komt het spannendste moment: het zoeken van een geschikte steen die bij dat idee past. Soms ook koop je een steen en brengt de steen zelf je op een idee.

Daarna begint het proces: kijken naar de steen, hakken, vijlen, schuren met droog schuurpapier, later met water natgemaakt schuurpapier van korrel 40 tot soms korrel 1200 en tenslotte wordt het beeld in de was gezet. Om het tot een compleet beeld te maken komt er een geschikte sokkel bij, een van hout, marmer, staal of een ander materiaal.

Een oudere beeldhouwer noemde in een interview beeldhouwen een ”wanhopig vak”. Soms voelt dat ook zo. Het omvormen van een steen in al zijn ruwheid tot een beeld kost veel energie, maar geeft ook zoveel plezier en zelfs euforie als het dan toch uiteindelijk wordt wat jij bedacht hebt.

Ergens in een diepere laag van je bewustzijn liggen schijnbaar ”vormen” opgeslagen, die – als je heel geconcentreerd bezig bent – naar buiten kunnen komen. Een proces van vaak maanden werken, weer even wegleggen, weer verder werken, er veel over denken en er naar kijken.

Als het beeld dan helemaal klaar is, zet je het een tijdje op een plek waar je vaak langs komt om steeds te kunnen kijken of het echt allemaal klopt en of het zo goed is.

En dan, net als bij een kind dat volwassen en zelfstandig geworden is, moet je er ook afscheid van nemen en het loslaten om het aan een ander te kunnen geven………..

Anke Olthof-Boekhout.